مرا به خاطرت نگه دار ..

زمان همه چیز را در خودش حل میکند ... به جز تو که نمیدانم چرا هیچ وقت حل نمیشوی !؟ نه درمن ! نه در بودن نه در نبودن .. نه در زنده ماندن و نماندن .. نه در زمان و مکان .. نه در هرچی .. هرچی و باز هم هرچی .. نمیدانم .. زمان همه چیز را در خودش حل خواهد کرد ! من مثلا !! اگه همین طور ادامه بدم تا چند وقت ِ دیگه هیچ چی از من باقی نخواهد ماند .. نه حرفی .. نه خاطره ایی .. نه عکسی .. نه احساسی .. هیچ چیز از من باقی نخواهد ماند جز تو .. توئی که هیچ وقت به من تعلق نداشتی .. ! و آخ .. آخ از زمانی که آدم هیچ چیز از خودش نداشته باشد .. دست و پا میزند تو این نداشته های ِ دست نیافتنی سخت ِ بی تعلق !میگم این لحظه های منن ! نیستن اما .. چون تو مال ِ من نیستی .. تو به من تعلق نداشتی هیچ گاه !!شاید روزی دستانی آشنا .. طرحی .. عکسی .. ترانه ایی آشنا .. شاید .. نه .. تو تمام ِ این بی تعلقی ها محو خواهم شد ! .. با همه اینها من خوبم .. گفتم که فردا خوب خواهم شد .. فرداتر .. و شاید هم فرداتر ها .. سخت بود اما بود میبنی هه .. بود .. ! حالا هر وقت به دیروز و دیروزترها برسم جز چیزی کوچک که محکم تر در سینه ام میکوبد .. جز بغضی که راه گلویم را میبندد و جز آن چیزی که چشمانم را مات میکند .. چیزی نیست .. سخت نیست به اندازه ی دیروز و دیروز ترها .. فقط یک آه میماند که تا ابد هر وقت به دیروز برسی از نهادت بلند میشود ! همین .. ! باور کن کنار می آیم .. من با همه چیز کنار می آیم از همان موقع که با نبودنت کنار آمدم ..