ری را .. باران ِ بنفشه ست خوب نگاه کُن ..

آرزو کن ! کاش پرنده بودم .. تا بازوهایت رو باز که میکردی لانه میکردم جایی در آغوشت .. کاش آسْمان بودم .. تا درچشمانت نقش می بستم ... کاش دریا بودم ... وسیع و بی انتها تا در تمام ِ هم آرام میگرفتیم .. باید شعر باشم .. محبوب ترین شعر تا بخوانی ام هر بار .. و مرورم کُنی .. بی وقفه .. بی انتها .. ساز باشم باید تا بنوازی ام دلبرانه .. شراب باشم بنوشی ام .. نُت باشم ، رقصنده در هوایت .. خون باشم رونده در رگ هایت ..  فکر باشم .. صدا باشم .. کوه  باید باشم ..کوه باشم.. بشوم تکیه گاهت ..جاده باشم در مسیرت ..  نور باشم در چشم هایت .. باید که نور باشم ..رنگ باید باشم .. سبز چونان جنگل .. با درخت هایی به قد‌ِ آسمان تا هی چشم بچرخانی دیدنم را ..  آهنگ محبوبت .. ! تا از بَرم کُنی .. زمزمه ام کُنی .. بخوانی ام ..  هوا باشم بروم در تمامت .. نفس بکشی ام .. آرام بگیریم .. زمان باشم ..طی کُنم تمامت رو مُدام.. من عجیب میخواهمت .. برای زنده بودن .. برای زنده گی .. تو محکم ترین دلیلی برای هنوز هم لبخند زدن .. من عجیب و عجیب تر میخواهمت .. گوش کن به من خواهی شنید دوست داشتن را.. نگاه کن خواهی دید دوست داشتن را ..

تولدت مبارک .. دوست دارم .. ری را تو ..